Św. Klemens Maria Hofbauer (Dworzak) urodził się 26 grudnia 1751 roku na Morawach w Tasovicach w licznej rodzime rzeźnika.
Po śmierci ojca pracował jako piekarz. Długi czas poszukiwał swego miejsca w życiu. Dzięki wytrwałości i ludzkiej pomocy ukończył studia uniwersyteckie w Wiedniu. W Rzymie zetknął się z zakonem redemptorystów, do którego wstąpił. Po otrzymaniu święceń kapłańskich wysłano go do Wiednia, a następnie na Pomorze, Ze względu na złe drogi i ostrą zimę zatrzymał się na jakiś czas w Warszawie. Chwilowy postój przemienił się w pobyt trwający 21 lat, Klemens wraz z dwoma towarzyszami otrzymał w opiekę kościół św. Benona, dom sierot i szkołę rodzin rzemieślniczych.
Czasami musiał żebrać, aby je utrzymać. „Pewnego dnia zaszedł po prośbie do karczmy. Kiedy zwrócił się o datek do grających w karty, jeden z graczy uderzył go w twarz, na co Święty odpowiedział: „To dla mnie, a co dla moich sierot?”. Skruszeni kompani oddali całą ugraną”. Prowadził działalność charytatywną, opiekę nad służącymi – których było wtedy w stolicy około 11000. Uruchomił drukarnię i wydawnictwo książek religijnych oraz stowarzyszenie dla pogłębiania wiedzy religijnej. W ten sposób powstała pierwsza placówka jego zakonu w Polsce. Był wybitnym kaznodzieją.
W roku 1808 wydano dekret o kasacie zakonu redemptorystów. Klemens wraz z innymi został wywieziony do twierdzy w Kostrzynie.
Po uwolnieniu został przymuszony do opuszczenia Polski. Udał się więc do Wiednia, gdzie rozpoczął działalność duszpasterską, zwłaszcza wśród młodej inteligencji. Jego gorliwość budziła sprzeciw miejscowych władz. Zmarł w opinii świętości 15 marca 1820 roku.
Wsławiony cudami, zaliczony został w poczet błogosławionych przez Leona XIII w dniu 29 stycznia 1888 roku. Gdy nowe znaki potwierdzały jego świętość, w dniu 20 maja 1909 został kanonizowany przez św. Piusa X. Patron Warszawy Także kelnerów i piekarzy.
W ikonografii św. Klemens przedstawiany jest w habicie. Jego atrybutem jest krzyż.
brewiarz.pl
